Hislerim kadarsın da…
kahve gözlerinin etkisinden kaçıp,
uyuyamıyorum eskisi gibi…
Şimdi ne kadar zor uyumak…

Zaman tükenmek üzere…
hepimizin tükendiği vakit mahzeninde…
Öyle… öyle…
Oğuz özledikçe kaçtı tadı yokluğundan.

Nasıl oluyor ki? Nasıl yaptın ki bana öyle…
bir an bile yokluğuna tahammül edemiyorum…
Oğuz öyle değildi, Sen geldin de yeşillendi.
Hayalimin penceresi, gözlerinden kahvesi.

İnce eleyip sık dokurum kafiyemi,
kafiyenin ziyneti, tıynetinde var hayal,
nasıl uyumak istemiyorsam, ondandır,
ondandır hayalini kurma telaşı

Camdan Kafes / 18