Mecnun’un aştığı Sahra Çöl’ünü,
ben su niyetine içmiştim.
Ferhat’ın deldiği dağları,
ben yok etmiştim.

Bakıyorsun hala uzaktan,
izliyorsun,
olmadığına yakmak isterdim dünyayı,
içinde bende dahil yanmak isterdim.
Oysa sen kendini götürmüştün buradan.

Süpürüyorlar sokağımızı,
adım attığımız taşları,
sonbaharın kalıntıları gibi temizleniyor caddeler aşkımızdan,
Yaza merhaba diyor,
senin yeni aşkların gibi,
benim sonbaharda kalan adımlarım gibi.

Ben unutmayı beceremiyorum,
evet,
sen hatırlamayı beceremiyorsun ya,
hatırladığında nasıl dayanacak yüreğin…
Benim için…
senin içinde bir tek aşk yok.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 009