Yeterince üzgünüm, bitmedi,
yeterince gurursuz değilim.
elin iki damlasına umursadan,
kalkınca bile ben büyük yağmur.

Ben’i biliyorum, canı teslim etmeden,
bitmeyecek yağmur’un yağışı.
Ben böyle değildim, yağmurdan evvel.
Daha çok seveni bulursan, öldüm demek.

Bir yığın emek ve bir yığın söz var,
en güzellerini yazmadım henüz.
Adınla birleşecek bir yığın kafiye,
benden tonlarca sayfa okuyacaksın.

Bu sayfalara yazmak marifet değil de,
sözler de ister emek, meğer sen,
ne emek istersin, ne gülümsemek?
Canını yakacak düşünceler de var.

Oğuzhan Deniz * Canımı yakacak kadar kin bürümüş gözlerini.