Toprak en gerekli madde yaşama,
yağmur yağmadıkça hasat olmaz,
gözlerim toprak kahverengisidir,
unutma, topraksız yağmurda değersizdir.

Hâl bile buna işaret etmişken yaşamı,
nasıl tüm mahsülümden vazgeçerim?
Gözlerinin yeşilinde göremezsem ormanı,
ormandan bana ne, hayatı sevmekte ne?

Ruhani varlığım, dünyanın ağırlığından yük,
sensizliğin ağırlığı ile hayret etmekteyim,
dünya bu ağırlığı nasıl kaldırabilmekte,
dünyadan geçtim, ben nasıl dayanırım buna?

Topraktan hasatlanamaz şiir, bunu arama.
Ne bekliyorsun hala orada, ne bekliyorsun?
Ben burada şiir ekip yağmur dileniyorum,
bu dilencilik ilimini de öğrendim sonunda.

Oğuzhan Deniz * En umutsuz anlarınızda yağmur bereketlendirmedi mi toprağınızı insanlar?