Ufka Bakış
…
Bu ikinci kış.
Serçeler yuvasından kopamıyor,
gökyüzü kömür isi isyanında,
başımı önümden kaldırıp baktım ufka,
işte ilk o zaman anladım yufka yürekliliğimi.

Gözleri gözlerime değip kaçtılar,
umursanmadılar ama uslanmadılar,
doyasıya izlediler Aşk’ı…

Siz şiir ne demek bilir misiniz?
Yüreğinizin karatahtasıdır,
yazılır, çizilir, silinir.
Bu silinmedi.

Siz betimlemek nedir bilir misiniz?
Aşk’ı anlatmak için çabalamaktır.
Ama hiç bulamazsınız doğru kelimeleri,
Kafiyeleri ısrarla karalarsınız.
İşte tam bu anda görürsünüz,
Allah çoktan betimlemiştir güzelliği,
yeryüzüne hediye etmiştir O’nu.
Okuyup Aşık olursunuz.
Öyle ya, Allah’tan başka kim betimleyebilirdi O’nu?

Ufka baktım,
güneş biraz isyan edip,
ısıttı yine yeryüzünü, yeryüzünde ne var ne yoksa,
benim gibi,
biraz isyan edip,
ısıttım kalbimi ona,
kaynadı başta,
sonra ıslık çalıp, fokurdadı,
buna Aşk’ın kalp atışı denir.

Oğuzhan Deniz * Ufka Bakış