Gücün yetmediğinde onlar zalim.
Etin yetmediğinde, başkaları haram.
Aklın yetmediğinde, aklın dalgın.
Canın sıkıldığında canın dargın.

Orada, o gözlerinin kahverengisinde gizli,
bir tutam inci gibi parlayan gece çarşafında ay.
Nasihatlere tıkalı kulağında binlerce modern
türkü… Vücut kaldırımlarında belli tükürük izleri.

Suskunluğun bir çaresi vardır-konuş.
Karanlığın bir çaresi vardır-ışıkları aç.
Kırgın kalbinin çaresi şüphesiz umut.
Aşkın da bir çaresi vardır-unut.

Yaraların geçmediğinde zamana yaslan.
Ölüm de Allah’ın emri, boşa karalara bürünmek.
Para kazanmak şart ama namussuzca değil,
Yağmurda şemşiyeni açarsın, güneşte kep…
Nedir bu insan oğlunun gereksiz isyanı?

Oğuzhan Deniz * Birbirini yerken insanlar.