Bütün güzelliğine rağmen,
görebildiğim kadar güzelsin ya,
görebilmem ne kadar güzel bu yüzden.
Yüzünü anımsadıkça, özlüyorum.

Senden daha güzelini görmesin diye
façalı gözlerimden, kan dolu bakışlarla
izlemiştim yüzünü,
hala beyazdı ve
bütün bir ruhu aşkına hediye etmekti.

Rahat durmayacak bir huzursuzluktan,
utanıp uyanmaktı aşkımdan gidiş,
nefes alış verişlerinde saklı evrenin gizi,
beni dizginleyemeyecek başka aşk.

Senden başkası aşk olur da,
peki sen?
O an yok olmaz mısın yeryüzünden?
Hatıralarınla boyalı karanlık bir oda da,
kalbim ısrarla,
unutkanlık isyanında.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 049