Bu buruk ve kırgın başlayan bir hikayeydi başta. Çünkü sevdiklerinin arasında değildim. En sevdiğin şu tombul yağız oğlan seni seninle bırakınca öyle bir başına, sen, seni sevenleri sevmeye başladın. Neden böyle olduğuyla ilgili eskiden çok düşünürdüm… şimdi anlıyorum.

Ve biliyor musun?.. İnsanı olgunlaştıran ve tamamlayan şeylerin çoğu yıpratıcı oluyor.

İşte bu yüzden teşekkür bile edebiliyorsun kızdığın insanlara… bazen de kırıldıklarına. Benim de öyle oldu, henüz masumluğumu kaybetmemişken bana olan öfkeni ve çekememezliğini anlayamazdım. Etrafımda onca olan bitene anlam vermeye ve kendimi frenlemeye çalışırken sen bazen beni hor görürdün.

Neyse ki, sonra seni sevdiğim kadar beni sevdin. Verdiğin anahtarlığı hala saklıyorum! Elbette bunu bilmiyorsun… bir parçası koptu ve kayboldu ama buna rağmen saklıyorum. Keşke bilseydin ve keşke görebilseydin bana nasip olan nimetleri.

Çok eziyet çektiğini biliyorum, gözlerimle gördüm. Çoğu zaman yalnızlığına terk edildin ve hor görüldün, tıpkı benim gibi. Ama ben seni sevmekten vazgeçmedim bir süre kalbim çok fazla katılaşmış olsa bile sana karşı, sonra tekrar yumuşadı.

Biliyor musun?.. senin gibisini tanımadım. Senden sonra senin hakkında çok konuştuk, yâd ettik. Hiç kimse kötü bir şey söyleyemedi, ben dışında! Bunu da kalbimin küçüklüğüne ver, özrümü kabul et.

Ve seni de hiç unutmadım… ceviz kokunu hala hatırlıyorum. Ellerini yıkayışını unutmadım! Hazırladığın nice güzel yemeklerinin tadını da hatırlıyorum, unutmadım! Ama bunlar şimdi can yakıcı birer hatıra oldular. Evet, zihnimin bir köşesinde öylece duruyorlar ve sızlıyorlar. Evet, evet, sızısı hiç geçmiyor. Böyle olsun istemezdim, böyle bitsin istemezdim.

Benden çok uzaktasın şimdi, sana gelemiyorum. Bu yüzden de beni affet. Şimdi bu söylediklerim yüzünden bir binayı kökünden sökmek istiyor olabilirdin… tıpkı “uruşanlı” dedikleri zamanlardaki gibi. İşte bazen tıpkı senin gibi hissediyorum ve seni sevdiğimi, seni özlediğimi bilmeni istiyorum. Senin için dualar ediyorum. Kalbim sana açılan sonsuz bir deniz gibi. Umarım beni sevmekten vazgeçmez ve beni affedebilirsin.

#OD | Ölüdeniz * Söylenecek ne çok şey var, hiç vakit yok dk.