Üşür Kalbin Bensiz

Yüzünün asıklığında boynum,
asıp ruhumu oraya, gittim.

Daha incedir sevdadan,
Aşk bana ilmek,
Aşk Sen’i bilmek,
görseniz, inanamazsınız,
zaten inanamazsınız,

ama iyi ki görmüyorsunuz.

Hani bir bakışın var ya Sen’in,
“Benim ol” der gibi,
benim ölesim gelir o an.
Ama iyi ki ölmüyorum.

Sen’den daha güzel şey,
Sen’i seven ben.
Benden daha güzel şey Sen,
gel de çık şimdi içimden.

Uykuya sızmak Sen’i düşünerek,
uyuyabilmenin en güzel yanı.

Üşür kalbin bensiz,
iyisi mi bensiz kalma.

Ezberimde yüzün,
şu gözkapaklarına dahi sinirliyim,
bir an da olsa göstermediğinden gözlerini…
Oysa onlar benim olanı korurlar,
öyle ya, demiştim, bende anlam arama.

Gözden ırak olsa ne?
Gönül Şam.
Ham meyve kalbim aşka,
öyle taze, kıpkırmızı durur dalında,
gel de topla göğsümden…

Ölüm buna bahane,
ölümlüye Aşk bahane,
Sen’i sevmeye Aşk bahane.

Oğuzhan Deniz – #Süveyda / 02