Basitim, aşkın ütü yanığı gömlek,
ben utanmam, üzerimden çıkarmam.
Senden kalan tek hatıra bir sigaralık,
ufak notlar da içinde merak etme.

Ne notlardan, ne gömlekten vazgeçerim,
senden zaten vazgeçemezken,
beni sorgulamak hak mıdır insanlarca?
İnsanlar bilmedikleri böyle anlamsızlar.

Gözlerim ne aptal aşık-aşık bakıyor,
ayna da fark ettim demin, emin değilim,
madem emin değilsem kendimden bile,
nasıl olur da sende bu kadar eminim?

Aslında her şey senin yüzünden,
yarım bıraktıkların yüzünden, görmüyor musun?
Nasıl yalvarıyorum… nasıl bir gram huzur dileniyorum.
Bilmiyorsun, çünkü sen asla aşık olamayacaksın…

Oğuzhan Deniz * Aşk aceleye gelmez, ilk görüşte bana aşık olsun o zaman Yağmur insanlar…