Dilediğince seviyorum seni, sen dilemedikçe,
sen istemesen de milyonlarca sözcük birikti,
sen yine istemedikçe, birine bile hayran olurlar,
hayranın çok olur da, aşığın kadar hayran değiller.

Eğilmedi önün de hiç kimse, oysa bir bana bak,
dizkapaklarım kırıldılar ve ezildiler bunca zaman,
sana az geldi her aşk dolu sözcük dudaklarımdan,
kulaklarından delip geçmişti oysa her aşk sözüm.

Gözün benden başka her şeyi gördü de,
bulandı tüm gördüklerin, hafıza görüntülerin,
aklına geldikçe tüm ezilmelerin, ağladın…
Paraya değer verdikçe, azaldı tüm değerlerin.

Geç de olsa öğreneceksin beni, yeniden aşkı,
o zaman pişmanlığın için çok erkendir vakit,
uyanışına eşlik eden bir pişmanlıkla yaşanmaz da,
benim sensiz yaşadığım gibi yaşlanacaksın zorla.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 187