Senden başka yönüm mü var benim?
Aklımı oku da Şair’lik göstereyim.
Kalbimi oku da Aşık’lık göstereyim
Evreni oku da, Aşık’lık ilmini göreyim.

Bu bir kum saati, kumun teki milyon zaman,
düşmedi tek bir tanesi, Aşk Gölgesi’nin vakti,
kışta sağanaktır aşkı, yazın basit bir tiyatro,
Oğuz Bed’e kavuşalı, kabusu, hazırdır sonu.

Dardır evren bana, henüz küçülmedim gözlerinde,
henüz bitmediğinden gözlerimde, Aşk Gölgesi’nde.
Ve bazen yağdığında yağmur yüzüme, gülümserim,
sadece gülümseyen Martı Terbiyecisi’yim, kitap gibi.

Okuda öğren, Yağmur Hükümlüsü, damlalar kırbacım,
ilk acım değildir, kırk Martı öldüğünde , yağdı yağmur,
korkundan değil, koruyamadıklarından öldü Aşıkların,
Ben; Aşk’ımı koruduğumdan, hâlâ Yağmur Hastasıyım.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 309