Taşınıyorum, oradan-oraya,
her gün, aşk nasıl ağırlıktır…
Bilmediğin için hafif gelir oysa,
benden yana ezâ yoktur, biliyorsun.

Benim tek saygısızlığım sana yazmak,
saygısızlığımdan da haberin yok,
gururum bunu hırs sanıp izin verdi.
Yoksa iş mi martının yağmur taşıması?

Yarısı kapanıyor yaramın, iyileşiyorum.
Zaten yoksun diye iyileşiyorum,
Biliyorum, her yer yağmur kapanı,
mümkün mü senden kaçmak?

Canımı yaktığına değil, kendime,
böylesine acı çektiğim için üzülürüm,
Senin için, kimsenin üzülemeyeceği kadar
üzüldüm, bu yönden de kimsesizsin.

Oğuzhan Deniz * Aşkı aramasa da bulur bir gün, insanlar.