Ne desen yeri, ne iklim aşk.
Ne benim işim şairlikti.
Senin ne işin var-ki aşkla.
Demiştim, yarın, yarınla biter.

Yarınları da insan uydurdu yalanları da.
Çok yalanına inandım, sen olmasan da,
Şimdi seni yalanlarımla seviyorum,
sensizliği avutabilmek için de gerekli yalan.

Elbette istemiyorum bunu,
sensizliği de yalanladım şu an.
Seni unutabilmeyi de söyledim yalanla,
başka her yalana inanıp, buna inanmadım.

Sana inanmak, yalanına da inanmaktı.
Şimdi sensizliğim gerçeğini yalanla,
değiştirip, seninle süsledim yalanı da.
Bir yığın yalan söylemekte, inanmakta zor.

Oğuzhan Deniz * Yalan söylemeyi de beceremedik, sevmeyi de insanlar.