Zormuş, tahmin etmiştim sensizliği,
tahminler tahmininden daha zordur…
Tahmin edebildiğim kadar yaşayacağım,
tahminlik işlerle kazanmıyorum ekmeğimi.

Şükür, her gün için binlerce şükür.
Lâkin böyle olması için bir neden yoktu,
hata burada mı? Bir neden aramak mı?
Aradıklarım neden zamanında yerinde değil?

Zor, yarına dair hiçbir düşüncem kesin değil,
Saçlarımı kestirmeden ne kadar değerli tüyler,
kestikten sonra iğrençlik yaslatır mideme oysa.
Yanındayken benden iyisi yokta, gidince değiştim.

Önce kötü oldum, sonra çekilmez biri.
Önce öptün dudaklarımdan, sonra iftira attın.
Önceleri, yaşayamam diye bahsettiğin ”bensizlik”,
şimdi sensiz yaşayamaz sandığın ”adama” gülümse.

Oğuzhan Deniz * Yarınlarını mahveder insanlar.