Halimiz ne acı değil mi bed?
Sevişmek kadar basit aşk ve
sevişebilmenin bahanesi artık aşk.
Benim şehrimde daim yağmur.

Bu uğurda harcadıklarını hatırla,
hatırla ve unut… Umudu bile unut…
Elini öpecek evlatlara yelken aç,
berbat yaşamaktan uyan, kurtul.

Amacını bilmiyormuş gibi sayfalar,
her yenisi, yine kirleneceğini bile-bile,
tertemizdir başta yağmur gibi,
yere düşmeden rengi şeffaftır.

Sonra kirlenir ya aniden kirde,
rengine bulandığı kirlilikle kayıplar,
hatırladığın kadar temiz kaldı.
Aslında en başından kirliydi aşkta.

Oğuzhan Deniz * Kendine neden anlatamazsın unutmayı insanlar?