Şairin bir şiiri kadar hayat bir Aşk,
kimden alınır, alınır Aşk böyle söze,
gözlerinden bir gezegende,
yaşıyorum ölesiye, böylesi de Aşk’tır.

Taşıyorum sırtımda kahırdan dünyamı,
taşıdığı Aşk’tır, Sen’sizliğin bir saniyesi kahırdır.
Öyle ya,
benim bunu taşımaktan başka işim ne?

Onlar bilmiyorlar, bildikleri bilinmezlik,
önümde koca bir bilinmezlik, bilmiyorum,
bilmedikçe, sarılıyorum Aşk’a,
yandıkça yanıyorum Alev sanrımdan.

Eski Ahit’in kemikleri sızlar,
Aşk’ı en alacalı yazdığımdan,
şimdi bocalıyorum sayfalarca da,
benim bocalamaktan başka işim ne?

#OD – Mütebâki / 14