Feryatlarımdan kıskandı martılar,
gökyüzünü bu yüzden ağlatıyorlar,
sabahları uyukladığımdan fırsat bilirler,
uyandırmaktan korkarcasına uçarlardı.

Bulut, Yağmur hayaline daldı,
mevsim yazdı,
kışta hatırladı güneşin eksikliğini,
kıskandı,
güneş yeryüzüne aşıktı,
toprağın evlatları,
Allah bu hikmeti,
milyon bilgide sakladı.

Yarı aralık gözlerimden bakacağım yine,
elim-yüzüm kan içinde,
aşk kavgasından,
gönlüm taşlaştığından bıçak işlemez,
tenimdeki kan,
martıların gırtlağındandı.

Anlaman ne zor bu satırları,
gözlerin emin değil,
okuduğuna şaşırıyorken,
yine de okuyorsun,
martıların heyecanından bahsederken ben,
sen heyecanını bırakmıştın,
yatağımda.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 070