-Bana güvenmekten bahseder misin?
Güvenmek… Birine güvenmek zordur. Özellikle çok sevdiğin birine güvenmek diğer her şeyden daha zordur. Çünkü, sevdiğin birine güvendiğinde aslında güveninin içerisinde diğer...
-Bana gülmekten bahseder misin?
Gülmek, evet! İnsanların ihtiyaçlarının olduğunu düşündüğü şey olan gülmek. Ben çok fazla gülmem, komik biri de değilimdir. Yalnız “gülmek” dendiği zaman aklıma O’nun gülüşü...
-Sokak lambaları tam 08.20 de sönüyormuş ama tam.
Yalandır o.
Yalandır.
Hurafedir.
Belki çok ücralarda bir yerlerde 08:20’de...
-Bana insanlıktan bahseder misin?
Kendi insanlığımdan mı, yoksa dünya genelindeki insanlıklardan mı?
-Sen hangisinden bahsetmek istersen…
İnsan en iyi kendinden bilirmiş...
-Bana ölümden bahseder misin?
Aaa, ölüm… Elbette bahsederim, gönlümün içinde sonsuza kadar kaybolacak şu bilinmezlik. Neden bilmiyorum ama ölüm denince insanın aklına hep karanlık gelmiştir. Nereden biliyoruz ki...
Olay yeri!
Maktulün üzerinde gazete kağıtlarından manşetler vardı. Birkaç futbolcu ve bir de Jim Carrey fotoğrafı. Cesedin üzeri ne komik kapatılmıştı…
11 Ocak Cumartesi – 09:37
Aşık efendi, aşk ilinden...
-Bana yazmaktan bahseder misin?
Sana yazmaktan bahseder miyim? Bilemiyorum…
Aslında önemli olduğuna inandığım her şeyi yazdım. Yazmanın bendeki karşılığı bir nevi dertleşmek sanki. Kendimle konuşmak gibi...
-Bana gün doğumunu anlatır mısın?
Gün doğumu… Aklıma ömrüm geliyor. Bir defasında bir mektup yazdığımda “Güneş bekçisi insanlar vardı, onlar ısındılar ve güneşi unuttular. Kimse güneşe teşekkür...
Bu gün nelerden bahsetsem… Sen olmak dışında kalan Oğuz’un, aptal, ipe sapa gelmeyen fikirlerinden mi?
Güneşin, Dünya ile olan seyrini mi? Yoksa Güneşle Ayın ezelden beri kavuşamadıklarını mı?
Yağmur sonrası...
Şimdi gün batımındaki güneşi taşıyorum omuzlarımda, ağır!
Ilık nehirler gibi dökülür damlalar avuçlarıma, şu çocuk gözlerimden.
Mavinin kıymetini bilmediğim gökyüzümün altındayım, soruyorum kendime; 30 yıl daha mı?
İnsan acıya nasıl...
İşte yine buradayım, birkaç kaybolmuşluk ve çöküntünün toz bulutu adını yazdı yine gökyüzüme. Ne yazık, buraya arada bir uğruyorsun. Kendi memleketine, kendi vatanına sadece arada bir bakıyorsun uzaktan. Ne yazık, insan kendinden...
-Kendine hangi ismi vermek isterdin?
Kısaca 7 derdim galiba! Aslında birden fazla ismim oldu. Hepsini de kendime yakıştırdım ama kısaca 7 derdim kendime. 7 rakamını seviyorum. Kendi ismim 7 harften oluşuyor. 7...
Gökyüzünün lacivertine inat sözlerin.
Şimdi gecenin son nefesleri şu saat denen meselenin koridorunda.
05:05, tokum…
Sigara ve kahve içiyorum, günün...
Saatin yanlış tasarımı.
Uzunca bir süredir kullandığımız saatin tasarımı nasıl yanlış olabilir ki? Üstelik bunun üstünde pek düşünmediğinizi/düşünmediğimizi de rahatlıkla...
Bir kadın ve bir erkek… Üst geçitten geçiyor;
Kadın – “Geçmişte kaldı!”
Erkek – “Geçmemiş bir geçmiş.”
Kadın, adamın söylediklerinde haklı olduğunu biliyordu, can kulağıyla onu...
-Bana sigara içmeyi anlatır mısın?
Bunu sigara içtiğim için sorduğunu biliyorum. Ve sorarken içmediğini anladım dudak bükmenden. Aslına bakarsan sigara içmek benim için başlarda çok önemli bir şey değildi...
Günaydın berbat sokak. Her sabah beklediğim dolmuş durağındayım yine. Elimde bir sigara ve insanların telaşına şahidim.
Köşede birisi var ve güvercinlere buğday atıyor. Görünüşünden devlet memuru gibi bir hali var. Pek öyle olduğu...
İşte yine çoğunlukla Sen ve hava kasvetli kentimde. Bu kentin tümü Galata’da ayaklarımın altında. Yansımasından kendimizi gördüğümüz camda. Ve yine kargaşa var göğsümün altında. Hatıraların hatrına, geçmişi geçmemiş bir adam var...
Evet, halk cahil olmakta haklı.
Türkiye yada farklı bir ülke fark etmiyor. Maalesef halkların geneli cahil. Cahil kelimesini bilerek tercih ettim çünkü cahil kelimesi bir şeyi bilmeyene değil, yanlış bilene denir.
Peki nasıl oluyor...
-Bana suyu anlatır mısın?
Hani şu içtiğimizde bize huzur veren su mu? Hayatın kaynağını oluşturan su. Biliyor musun bütün yaratılışlarda yaratıcı ve su doğrudan birliktedirler. Ya yaratıcının ruhu suyun üzerinde...
Çoğunlukla Sen ve hava bulutlu yine kentimde. Bu kent, hiç hak etmiyor Aşkı, Aşıkları. Uzak tutmak için var sanki ve kış aylarında göğsümüze kastı. Sen’i üzdüğümü biliyorum sevgilim. Elimden bir şey gelmemesi de ayrıca üzüyor. Böyle...
Merhaba sevgili, saat 03:39…
Yine tutmadı uyku. Gelmedi bir türlü. Süt içtim, hatta sıcak bir duş bile aldım belki mayışıp uyurum diye ama yok. Özellikle son 2 senedir aralıksız uykusuzum. Ve artık günlerim çok kısaldı. Vaktinde...
Bazı filmler insanın ufkunu açar. Bazı filmlerde insanın nasıl bir varlık olduğunu anlatır.
Çizgi Roman dünyasını az çok bilirsiniz. Yaşınız kaç olursa olsun, daha önce bir kez de olsa Batman, Süpermen isimlerini duymuşsunuzdur. Bu iki...
-Bana bulutları anlatır mısın?
İşte gökyüzü tüm ihtişamıyla burada. Görebildiğin kadar ve görmek istediğin kadar. Neden mavi olduğu konusunda hiç düşündün mü? Bence mavi olmak istedikleri için… Yeşil de...
Ömür beklemekle geçiyor sanıyorsun!
Evet, ömür geçiyor, geçip gidiyor. Ama vakit hiç geçmiyor, vakit bitmiyor.
Sen bunu bilmezsin.
Sen Oğuz denizinde müebbet mahsur kalmışsın, çıkamazsın bu...