Aşk, bir parça bizdir, geri kalan yük sensin,
Aşk, ne ağır bir yüktür, ben yük dilencisi,
nefese de ihtiyaç duymam, solumasan havayı,
bedene de ihtiyacım yok, gözlerine değmese.

Hevesten çıkar Aşk’ı, sade ben kalır avuçlarında,
ihtiyarlayıp tadınca ilacı, merhem olmaz şiir gibi,
ben yazmasam hangi şiirde yazardı adın, Aşk gibi,
seni yazmasaydım, kimi yazardı parmaklarım Aşk diye.

Oğuz yerkürenin kükreyen Aşık Yağmur Bulutu,
suskundur sensizlikten, seninle ilgili bir bunda tokum.
Tutsanda kolumdan, kaldıramazsın Aşk’ı sonsuzu,
buzullarda saklı kalmış biriyim, Aşk kusar soluğum.

Yangın tutar boğazım, beni bu Aşk’tan kurtarın,
yeryüzüne tutuklu bir adamım, sana Aşık’lık suçum.
Oğuz’luğu kabul ettiğim gündür dünya zindandır,
gökyüzüm Aşk kafesiyle kaplı koca bir çıkmazdır.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 324