Yeşermeyen

Beni yakan gözlerindi güneşim,
gözlerini gizleyen bulutlar belirdi,
aşk gölgesi semtimi kapladı sonra,
zerre ışık saçmazken, soldu ağaçlar.

Dökülen yapraklardan taç yapmıştım,
her birinde ayrı-ayrı aşk şiirleri,
sen bilmezsin gönül işlerimi, işin mi?
Bakışlarından kurtulamamış kimse.

Seni unutmak çok basit aslında,
seni hayalimden ayırmam gerekir,
bunu yapabilseydim zaten giderdim,
bunu yapamıyorum da, ondan yazarım.

Heyecanıma paha biçemezsin,
Sensizlikle ilgili onca satır var, kefilsiz,
kesinliği ile duruyorlar ya okumadığın,
dokunuşunla yeşermeyen varlık göster.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 011