Af dilemek istiyorum, boşa harcadığım,
her gün ve her dakika için zamandan.
Zamanın senden haberi olsaydı şayet,
akıp gitmeyi de bırakırdı, dururdu.

Sigarayı bir bırakıp bir başlıyorum…
O şekilde daha çok zarar veriyormuş.
Farkına vardım ancak, benim gözüm
görmüyor-ki aşktan öte, tümden zahiri.

Bir hücre var, tüm hücrelerime tek
başına seni unutturmamak için çabalıyor,
O haini teslim etsem, idam edecekler,
ben inanıyorum sana, hâlâ güveniyorum.

Ve Rabb yeşil gözlerine gizlemiş,
ölümsüzlüğü, sonsuzluk gözkapaklarının altında.
Ne farkındasın bunun, ne farkında bakanlar.
Ucuz romanlar gibi bu sözler sana.

Oğuzhan Deniz * Ölümsüzlüğü biliyorum ey insanlar.