Yetimlik hak etmedim, erdimlik boşa.
Ermişlik olsa, olur mu gözüm öte?
Olmaz yâr, kâr değil bu…

Yine de eşitiz. Birbirimizi üzmekte.
Küsmekte olmaz sana, yer etmez gönüle.
İşlemez aşk’ından başka aşk, göğsüme.
Ürpermez tüylerim başka bir aşk yüzünde.
Yüzünde eser sonbahar hüznü, masumlukla.

Peki diyelim, eşitiz yine de.
Anlayacak mısın bunca cümle? Kelime?
Düşebilecek misin benim gibi dizlerine?
Görebilecek misin benim gözümden seni?
Senin gözlerin gözlerim gibi görebilecek mi beni?

Rezalet ettim kendimi, kendimden
adam diye bahsedilmesine izin vermedim.
Sen yoksan adamlıkta işime yaramaz bilmez misin?
Ay donuk kalır bir zaman gökyüzünde, yüzü düşer sonra
iner yeryüzüne, Ayda da heybet kalmaz mehtap diye.
Yine de eşitiz değil mi?
Ben çırılçıplak aşk’ın aleminde, sen dolu dizgin
silahlar eşliğin de gel üstüme, eşittik biz yine de.

#Bir Şairi Asla Terk Etme