Şiirlerime karşılık vermeyen aptal gururum…
Gurursuzluk bana nail edilmedi der AŞK’ım,
onurumun başı kanar da, umudum sargılar,
umurunda değil Aşk’a sair, Şair’in yoktur dair…

Sanma, olduğum yerde seni bekliyorum, sanma…
Yürüyorum bir Aşk Gölgesi sonsuzluğunda,
bitmeyeceğini biliyorum da saçmalıyorum hep,
başka vakit geçmedi saçlarına dokunmak gibi.

Kendime güvendiğimden fazladır Aşk’a güvencim,
Aşığa itimat etmem ben, iftira eder martılar da,
iftihar ederim Aşk orucumu bozan ‘sen’ ile iftar.
İhtar-ı Bed’in intiharı, imtiyazına bakar sandalyem.

Kirasını bile ödeyemediğim Dünya malının,
götüremeyeceğim taş binalara yetişmiyor param,
yoksulluk vazgeçilir de, yokluğuna ne demeli,
sen yoksan en değerli varlığımdır yoksulluğum.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 273