Yürürüm Sırattan

Kızgın gözlerimde alev yükü,
bir bakışta anımsatır közü,
koyu kahvesinden mis kahve etkisi,
içebilseydin benim gibi keşke.

Sana, Sen’den bahisle binlerce satır,
kimin hakkıdır, kim haklıdır,
kim haksız?
Ölüm bir takıntıdır zihnimde,
yine de şık takıdır bedenime,
Ruh’umun yorganıdır,
alınınca üzerimden,
çırılçıplak günah, sevap,
ne kadar biriktirdiysem o kadar yürürüm sırattan.

Düşersem yine de bunu Sen’den bilmem,
ne rengi varsa gözlerinin, aynıdır Dünya da,
beden elbisemi yeniden giyene dek üşürüm…
Sonra kavurucu bir azap,
Rabb’den medet, minnet…
İnanmasalar da affet…

Ne karanlık bir zindandır aklım,
bir bilsen,
bir bilsen burayı bir Sen aydınlatırsın,
Rabb’imin ellerinden yaratılışın,
kesin bundandır.

#OD-û Gazel / 18