Bir toprak kadar vaktim,
ona gidince yine dönerim,
ilim bilirim de bilmezdenim,
bilinmezlerle dolu bir yerdeyim.

Ben Oğuzhan Deniz’im,
Aşk’ın tuzlu denizi, benizsiz,
Sen’sizliktense, bensizlik yeğdi.
Çaresiz başım önüme eğildi.

Zaman dün katili, yarın cinayeti,
gelecek nasıl olsa deyip uyumak,
bilmektense, bilmemek yeğdi,
ve Aşk, ekmeğime katık aştır.

Kafiyesi nergiste gizli Oğuz’dan,
Seni yazdığımdandır gökkuşağı,
Seni yazdığım için yazdıklarım şaheser,
Sen, bakılamayacak kadar güzel tablom.

#OD-û Gazel / 28