Sana aşık olacak kadar zaten deliymişim.
Evimin benden başka ziyaretçisi yok,
kaleminde, kalemden başka dostu yok.
Sayfa, kalemtıraş hepsi düşman kaleme.

Ömrün düşmanı zaman, ahir yaşam sonsuz.
Cennet’in düşmanı nefislik hevesler.
Benim hevesim daim, mazi ne derin sensizliğe.
Kezzap temizliyor mu? Derim de deneme.

Dedim de, bana eza verme, hoş gör,
boşluktan kimseye zarar gelmez.
Dolunun boşluğun da ne kötü acı var.
Kapısı kırıksa evde boştur, dünya da ev de.

Benim gönlümde sen yoksan, gönül de ne?
Sebep ne gülmeye, üzülmekte olmaz o halde.
Yaşamdan, ölmeye sebep sensizliğinle,
bıraktığın boşluk, dolmaz bir boşluk değil de ne?

Oğuzhan Deniz * Bulmaca boşlukları gibi doldurmaya çalıştınız tüm hayatları insanlar…