Çoğu bekler yaz günü kapında, aşk dersin,
ben ayaz olunca beklerim, soğuğa inat,
görmezden gelirsin, oysa bundan ayaz var,
bundan soğudu yeryüzüm, ne boş günah…

Seni yazmak, işlerin boşudur, hoştur da,
bundan yanarsam eğer, gururum öldürür,
kendim için bir dar ağacı dikerim de,
adına Yağmur Ağacı derler, Aşk’tan Gölgesi.

Ötesi yok kalbimin sensizliğinden başka,
ya başka aşka düşersem diye korkarım,
yüz çeviririm her güzel yüzden bu yüzden,
yüzüne vazgeçemeyeceğim tek yer cennet.

Ey Aklı zehir gibi öldürücü kelimeler yazan Oğuz,
Allah evvelce yazdırmıştı sana, Levhi Mahfuza,
unuttun dirilirken, tekrar mı aşk diye yazarsın?
Aşk adına yazdıkların, geçti tüm aşıkların adını.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 196