Arkama yaslanıp derince nefeslendim,
ciğerim şükrederken bilinçsizliğime,
kendimden nefret ettim yine,
küllerimden yanacak bir Aslı daha.

Kavuşacağız o gün ya,
sarmaş dolaş,
küllerimden küllenecek bir aşık daha,
yangınını göremediğim aşk ateşine,
zem-zemle eşlik eder İlahi varlık.

Dünyanın umurunda değil rüzgar,
öyle deli-pervane dönerken etrafında,
ben aşkına tavafla rüzgardan çok estim.
Bunu görüp güldün,
üzüldüm.

Bu gün yoktun yanımda,
yanımda değildin,
neden orada onunla birliktesin sahtelikle?
Sende bilmiyorsun bunu,
dolanıyorsun,
bunu bildiği için kullanıyor aşkını,
bilmiyorsun.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 012