Ziyân-ı Bêd

Hadi beni affedelim ya da mahvet,
etmişliğinden beter olsun halim,
seni düşünemeyecek kadar üz beni,
umursamadığındandır tükenişim.

Budur bel-ki, beni sana aşık eden neden…
Yalandan laf üretip, tüketmem buraya,
‘sen’ için aklımı oynattım, kayda değmez,
odam benim tarihimle dolu, senin evinde.

Hadi beni yok edelim, buraya da yazamam.
Yazdıklarımdan daha güzel olamazsın sen,
beni yazamayacağım kadar üz.
Üzüntü değil, aşktı başından beri ilham.

Ziyan et, Ziyân-ı Bêd’de ayan-beyan,
yok edemeyeceğim kadar aşığım sana,
benim gücüm yetmedikten sonra,
sen ve sen’ler de para etmez bana.

Oğuzhan Deniz * Aşkı kıskançlık zannettiniz insanlar.