Sen’inle barışmadıkça,
tüm dünya küs bana,
Sen barışsın aslında dünyaya,
kavgalarımın bitişi,
asabiliğimin geçmesi…

Rüzgarın kentine esmesi,
soğuk akşamlarda ormanlardan vazgeçtik de,
şairlerin yaptığı nedir kağıtla, kalemle?

Geride bıraktığım her satır,
geride bıraktığımız her gün,
yeniden yaşamaya milyon kez değer,
Sen söyle kadın…
Sen söyle öyleyse kadın…

Oğuzhan Deniz #Nazenin / 052