Oğuzhan Deniz | Bedbinderune

Oğuzhan Deniz | Bedbinderune

Gülüşüne Dokunabilmek

Çoğunlukla Sen ve hava bulutlu yine kentimde. Bu kent, hiç hak etmiyor Aşkı, Aşıkları. Uzak tutmak için var sanki ve kış aylarında göğsümüze kastı. Sen’i üzdüğümü biliyorum sevgilim. Elimden bir şey gelmemesi de ayrıca üzüyor. Böyle olmasını hiç istemedim ve ben Sen’in üzülmeni hiç istemem zaten. Efsanevi kelimeler dolanıyor zihnimde, benimse hiç gücüm kalmamış gibi…

Devamını Oku Gülüşüne Dokunabilmek

İyi ki varsın…

Merhaba sevgili, saat 03:39… Yine tutmadı uyku. Gelmedi bir türlü. Süt içtim, hatta sıcak bir duş bile aldım belki mayışıp uyurum diye ama yok. Özellikle son 2 senedir aralıksız uykusuzum. Ve artık günlerim çok kısaldı. Vaktinde uyuyup, uyanamadığım için. Zaten önemi de yok sanki bunun. Son zamanlarda neredeyse hiç şiir yazmadım. Yazacak bir şey kalmadı…

Devamını Oku İyi ki varsın…

Bir Ömür Beklemek

Ömür beklemekle geçiyor sanıyorsun! Evet, ömür geçiyor, geçip gidiyor. Ama vakit hiç geçmiyor, vakit bitmiyor. Sen bunu bilmezsin. Sen Oğuz denizinde müebbet mahsur kalmışsın, çıkamazsın bu ummandan, çıkacağını umma boşuna! Bensiz kalmayasıca. Kalma! Çok özledim sevgili. Ciğerlerim dolana kadar koklamayı saçlarından aşkı. Sana sarılmayı özledim şimdi. Şimdi ellerini tutmayı özledim, şimdi gözlerine bakmayı özledim, şimdi…

Devamını Oku Bir Ömür Beklemek

Şimdi Yeniden Biz

Şimdi saat gecenin bir körü. Ama görür aşık adamın gözü. 03:17 olmuş saatin yüzü, Ama bak, ben hâlâ aşığım Sana. Bu tamamen zamanla ilgili. Sanat bile olsa, Sen’in kadar mükemmel olamaz. Keşke bunu bilseydin! O yüzden gerçek hayatta bir benzerin bile yok ve anlatılamıyorsun. Bu tamamen Sen’inle ilgili. Alışkanlıklarından vazgeçmek istemediğin gibi. Ama bu kadar…

Devamını Oku Şimdi Yeniden Biz

Zavallımın Gizemi

Hiç önemi yoktur. Yokmuş! Bir varmış zavallım, bir yokmuş. Yok olurmuş zamanla zaman. Anladım. Ben anladım da sen anlamadın dostum. Şimdi saat 04:02 ama hiç önemi yoktur. Yokmuş! Uykusuzluk varmış, uyku yokmuş. Yok olurmuş zamanla gözyaşları. Anladım. Ben anladım da hiç ağlamadım henüz. Çok acı birikti dostum. Hiç önemi yoktur. Yokmuş! Yok olurmuş zamanla gizler.…

Devamını Oku Zavallımın Gizemi

Oğuzhan Deniz Kimdir?

Oğuzhan Deniz 1989 Mayıs 19 Üsküdar / İstanbul Doğumlu... Kütük Samsun/Çarşamba’dır. Şiire ve yazarlığa olan merakı ile 12 yaşından bu yana yazmaktadır. 7 başlık altında topladığı yazıtları aşağıdaki gibidir.

Eski Ahit: [Lehçe-i Tefrik-2002 | En Karanlık Dönem-2002 | Divân-ı Derûn-2002 | Bân-ı Bed-2002 | Kâtib-ûl Cefâ-2002 | Ziyân-ı Bed-2002 | Bed’in Sandığı-2002 | Yağmur Ağacı-2003-2004 | Aşk Gölgesi-2004-2005 | Terk Edilme Mevsimi | Kalp Belası | Aşık İhtimali | Yağmur Kuşağı | Aşk Tüccarı | Canlı Anestezi]

#OD: [Yangın-2015 | Ölüm Çıkmazı-2015 | Yaratıcıya Mektuplar 2015-2016]

Hz Allah: [Allah’u Teala Hazretlerinin her bir ismine yazılmış 99 tenzih niteliğinde şiir. 2007-2016]

Şiirsel Yatalak: [2005-2016]

Yeni Ahit: [Alev-2015 | Camdan Kafes-2015 | Hengâm-2015-2016 | Kahve Etkisi-2016 | Od-û Gazel-2016 | Mütebâki-2016 | Şûrîde-2016]

Kitapları: [İkimiz 10 Mayıs’tan Sonra – Benim Hayatım – Dünya Yalnızı – Ölememek-1(Louylvel) – Ölememek-2(Yeşil Ay) – Sorgu – Yağmur ve Bulut – Kiracı – KurtAdam ve Kıvırcık Saçlı Kız – Tespit – Aslında Aşığım Kitap Versiyonu – Alev]

Gelecek Ahit: [ - ]

Bunun dışında sandığınızın aksine;
Kelimelerin gücüne inananlardan… çünkü kainatın efendisi Hz Allah kelimelerle iletişim kuruyor. Bunun için kelimelerin bir değeri olmalı. Kelimeleri sese dönüştürebilen zihnimin ses tellerine olan hakimiyetindendi her şeyin aşikâr ortada oluşu. Ve böylesine güzel bir kainatın ihtimallerle gözlerini oyalayacak sebeplere ihtiyacı yoktur. O yüzden rakamları ve kelimeleri önemser. Aşk’ta kelimedir, kimine göre matematik, işte bu yüzden her hissin başında gelir. Ne güzel de gelir. Geldiği gibi kolay değildir gidişi… gitmesini istemeyiz zaten baş ucumuzdan… uykusunu Yaratan’ın verdiği, uyanırken Ruh’unu ne ilimle tekrar-tekrar bahşettiğini bildiğindendir Aşk’ı… ve Aşk, erişilmez olana aitti, o yüzden Aşk’tır zaten adı, erişilemeyeceğinden. Kimsenin O’na benzemediği, her şeye ilim ve kudret verdiği, her türlü eksiklikten uzak olana Aşık olunmalıydı… bunu anlatmanın kolay yolları vardır ama zor olan, aynı yöntem ile tekrar tekrar anlatmaktır Ruh’un bahşi gibi. Binlerce sene anlatsa da O’nun hakkında hiçbir şey anlatmamış sayılır. İşte bu yüzden kelimelerin ölümsüzlüğüne inanışı. Öyle derin bir inanışa yolculuğunun eserleri tüm yazdıkları. Bu yüzden karmaşa dolu, kainatın kusursuzluğunun üstünde bir kusursuzluğa sahipten öte kimdir mükemmeli? Tenzih etmek bile küstahlıktır böylesi Zaat’a… öyle merhametli bir Zaat ki, kullanılan ne kadar kelime varsa, kötü olanlarından yine o Zaat’a sığınıp af diliyor. İyi olanları için merhamet dileniyor… evet evet, bildiğiniz dilenmek… dilenilmesi gereken tek Zaat’a. Şükürlerin tek sahibi ve kalplerin kudret elinde olan Zaat’a… o yüzden,

DELİRMEK DEĞİL BU YAPTIĞIM… DİRİLMEK.

Yeniden dirilmek bu yaptığı, ruhunu öylesine diri hissettiği anların tümü. Karşısında hiçbir hükmü olmadığından sözü karışık ve kargaşa içerir. Neyin gerçek, neyin yanlış olduğunu öğrendiği kainatın bir parça Dünyasına tamahsızlık tatminkârlığına ilelebet yürüşüyle.

****

Bendeniz Oğuzhan Deniz

Birçok söze böyle başladım, Aşk’la bitirdim.
Aşk bitmeyeceğinden, Aşk’a gönüllü yürüyen ölümlüyüm.
Karamsarlığımın narin dizeleri… dizlerinde yara bere…
Onca sahteden uzaktayım.
Kendi kasabamdayım.
Günahlarımdan geçebilir miyim sıratı?
Suratımı görebilseydim keşke o an… yüzüm dargın aynalarıma.
Sonsuza kadar görebilecekmişim gibi dünyayı, öncesizliğime aldırmadan.

Bendeniz Oğuzhan Deniz
Birçok söze böyle başladım, Aşk’la bitirdim.
Yazabileceğim en manidar şey oydu çünkü.
Ne gariptir, ben gibi binlerce Aşık silindiler yeryüzünden, sadece söyledikleri kaldı, ona rağmen Aşk’a dair söylenecekler bitmedi.
Bitmeyecekmiş gibi gördüğüm dünyadan, öncesizliğime aldırmadan Aşığım.
Bu tuhaflıktan irkilip, gözlerimi görünmezin merkezine iliştirebiliyorum.
Ve görüyorum karanlıkları, masumluğumu kaybettiğimden beri sırtımda günahlarım.

Bendeniz Oğuzhan Deniz
Birçok söze Aşk’la başladım, mutsuzlukla bitirdim.
Oysa…
En sevdiğim iki bitki, çay ve tütün… Tuhaftır, ikisi de kanser eder, ciğerimse aldırmaz buna.
Ne tuhaftır, hiç bitmeyecekmiş gibi söyleyeceklerim.
Ne tuhaftır, içim dökülmek ister yerlere, dağılmak ister sağa sola.
Mutluluktan nefret eden ama mutluluk arayan adam gibi.
Ne gereği varsa her şeyin, o yüzden buradayım ve adım Oğuzhan Deniz.

Bendeniz Oğuzhan Deniz
Birçok sözü gecenin uçsuz bucaksız karanlığında yazdım.
Saat 03:10 açım.
Sırtımda nefsim, ağırlığını hissedebiliyorum, doğrulardan vazgeçip dinleniyorum yanlışlarda.
Masumluğumu kaybettiğimden beri imkansızım…
Çocukluğumu geride bıraktığımdan beri aptalım.
Ne tuhaftır, çocukken bu halime özenirdim oysa.
Garip bir müziğin ahengine kaptırmış kendimi, karamsarlık ekiyorum sayfalara.
Ne gereği varsa mutluluğun, işte o yüzden mutsuzum.

Bendeniz Oğuzhan Deniz
Birçok sözün sahibiyim ve kelimelere sığındım… kurşun bir kalemin tükenmesi gibi tükeniyorum.
Hiç anlaşılmayacak filmler gibi, anlamaya çalışıyorum hayatı.
Oysa ömrümün en kış günündeyim.
Hava soğuk, nefesim havaya kafa tutarcasına gökyüzüne uzanıp kayboluyor.
Şairliğimden utanıp, onca kelimeyi boca ettim sayfalara.
Ne tuhaftır, bazılarını bende anlamıyorum.
Ona rağmen yazıyorum ve buna rağmen anlayamıyorum.
Ne gereği varsa kalemin, kağıdın, o yüzden buradayım ve bendeniz Oğuzhan Deniz.

Oğuzhan Deniz * Bendeniz Oğuzhan Deniz