Sen, sıradan biri ve ben sıradan bir aşık değilim!
Sen, sıradan biri ve ben sıradan bir yazar değilim, sıradan bir şair!
Sıradanlığı yaşıyorsun ve kendi dünyanda, monotonluk seviyen toylukta. Sana efsanevi anlamlar yükleyen de benim...
Fırtınan asi,
gözyaşımda binlerce batık gemi…
Evet,
gözyaşımda binlerce gemi batık,
yüzüm asık siyah,
tenim bu yüzden yanık,
gözlerin buna tanık.
Gözlerin bana tanık.
Canım yangın yeri,
canım yangın evi...
Varlığı anlayabilmek için yokluğu anlamak yeterlidir. Elbette nereden geldiğini ve nasıl var olduğunu sorgulayacaksın. Benim sorguladığım gibi... ama içinden çıkılmayacak bir sorgu/problem değil bu. Ümitsizlik ve karamsarlığa kapılmaya gerek yok.
Evet, sonunda gideceğimiz ve adımızın dahi zor hatırlanacağı bu yere aldanma. Cebini doldurmak için onurundan vazgeçme! Sakın unutma...
Biliyorum, aptalın tekiyim.
Yine de karamsarlığımın ince narin satırlarından biraz karalayıp, yarına uyanma ümidiyle uykuya sızacağım. Üstelik, hiçbir kabahatin olmamasına rağmen yalnızlığa terk edildiğin şu garip dünyadasın… Evet, suçlu...