"Çünkü Aşk, üşütür bedenini bir parkta, yalnız başına."
SON YAZILAR
Zavallımın Gizemi
Hiç önemi yoktur. Yokmuş! Bir varmış zavallım, bir yokmuş. Yok olurmuş zamanla zaman. Anladım. Ben anladım da sen anlamadın dostum. Şimdi saat 04:02 ama hiç önemi yoktur. Yokmuş! Uykusuzluk varmış, uyku yokmuş. Yok olurmuş zamanla gözyaşları. Anladım. Ben anladım da hiç ağlamadım henüz. Çok acı birikti dostum. Hiç önemi yoktur. Yokmuş! Yok olurmuş zamanla gizler.…
Karamsar Günceler Mezarlığı
Hiç ses çıkarmıyorsun! Ben’sizliğin keyfini sürüyor gibisin. Haklısın, ben bile sıkılmışken kendimden, Sana laf etmek hakkım değil. Hakkım değildi 5 yıl sonra gelip, Sen’in olmak. Yine de insanoğlu aç gözlüdür ya, ondandır belki. Yine de insanoğlu umut doludur ya, ondandır. Hiç tükenmez mesela umutları, umut tükenmezse, kalem de tükenmez. Ömür tükenir, Aşk’lar biter, canlar yiter,…
Kızılsakallının Ölüm Sessizliği
İşte, ölümün göz bebeklerimin içine kadar işlediği bu gün. Bugün 25 Eylül 2019. Gittim, ”İkindi namazına müteakip bir cenaze namazı.” Kıldım. ”Hakkımı helal ettim, hiç tanımadığım bir adama.” Oradaydım gözlerinden görebiliyordum acıyı. Çatlamış dudaklarında saklıydı haykırmak isteği, çığlıklar boğazında düğüm-düğüm, gördüğüm bu göz yaşları, kördüğüm yüreğime. Bugün, Kızılsakallı Genç Adamın dünyasının karardığı gün! Yürüdüm. Sulu…
Sizi Lanet Yayımcılar
İnan bana, tam olarak nerede olduğumu bilmiyorum. Dünya diyorlar buraya ve başımda aşk diye koskocaman karmakarışık bir şey var. Elimden gelmiyor vazgeçmek, vazgeçmek de istemiyorum zaten. Kendimi susturamıyorum ve susmak da istemiyorum zaten. Sürekli anlatmak, konuşmak istiyorum. Artık bir şeylerin değişmesi gerektiğini düşünürken, ben kendimi değiştiremiyorum. Bunca değişkenlik arasında. İnancımın sarsılmazlığına rağmen sarsılıp duruyorum dünyanın…
Hastane Koridoru
Yine kaybettim kendimle olan savaşımı. Zaten sabaha ne kaldı? Birazdan kalkıp, sudan medet bekleyeceğim yine. Zaten martıların çığlıklarına ne kaldı? İnancından geriye ne kaldı? Benim gözlerimde farklı bir dünya vardı, onlar göremiyorlardı ama ben onlar adına da yazmıştım. Kendilerini suçluyorlardı. Gerçekte insanlar hakkında neler bildiklerimi bilmiyordu, onlar ağızlarından yalan dolu kusuyorlardı. Ben biliyordum onların kapısı…