Hayattan Emekli

Babaların mamaları kanlar,
kalmadı iz canlardan,
ser düştü omuzlardan.
Kan saçar ağızları mitinglerde,
vergilerin hepsi idam ipi…
Dert değil, sizin için anlamı yok sözlerin,
gözleri kan çanağı olmuş veletlerin
ellerine emanet ülkemin halinden

vicdani retden…
vicdandan eser yok yine…
Aç açına yatan milletten,
vekilden dram dolu hayat dersi,
65’inden sonra hayattan emekli,
çalış-çalış-pağa? Pağa yok…
Fğansız aksanında, İngiliz olmuş icabında,
imanında batıl, sapkın yollarda,
genç kızların aklı havalarda…
Iphone’u olacakta,
ocakta mercimek yandı zina suçu kaldıralı,
idam kaldıralı tecavüz ayıbı iyice arttı…

Baldızın baldırı çıplak, çıplak gözle görülür onlar,
taytları şeffaf, af dileyin çok, çok af, çok af.
Baldan tatlı haramlar, ikna olacak sonra helak,
yürüyorlar ayakları çıplak, namusları, arları çatlak.

Gün er doğmadı, Işid’din mi gerçekler pek acı…
onlar akıl yıkıyorlar da, insanlar da akıl mı kalmadı,
inandıkları, kandırıldıkları. Kaç asırdır savaştıkları,
İlk heveste, kelke perttê, Pensilvenya papaz yuvası,
Üşüştü halkıma akbaba başkan koltukları
oturuyorlar altlarında altın, katlarında katrilyonlar.

#OD – Başıbozuk / 008