İlk şarkı,
adının hiç geçmediği şarkılar,
gizli öznesin şiirlerde,
şarkılarda…

Ondan bükük satırların boynu belki de,
bir yağmurun ilk adımları gibi bulutlarında,
sonra sağanak sevda,
bulutların da şarkıları hani,
biz duyduk…

Hayata ilk nefes,
ilk nefes kuru oksijenden,
ciğerin müptela edilişi kokundan,
ıslak kaldırımlarda yok oldu umutlar,
papatyaların vahasındalar yine…

Artık üzgün onca çiçeğin,
hayatın balkonundan atlayışı,
veda zamanı,
ilk merhabaya hasret bitmemişken…

Oğuzhan Deniz #Nazenin / 046