Saçlarımdan bir tel ellerinde,
tel bilekleriyle,
çetrefilli güneşin bunaltıcı sıcağına inat,
serin bakar…

Bakar da,
şarkı söyler esintisine inat rüzgar nefesinde…

Biz orada,
O’nun ahengine kapılanlardanız,
O dışarıda kalmaz mesela hiç,
O neredeyse,
O’nun olmadığı yer dışarısı,
devrimci ruhu bile söker,
bilinen tek gerçeği O’nu sevmek yapar…

Kapıları açar,
yürürüz O’na,
yollarda kalmış gölgelerinin eşliğinde…

Oğuzhan Deniz #Nazenin / 049