Şiir saatinde dünya,
Sen doğduğundan beri.

Kiminin kuluçka dönemi,
kimi Sen’i aradı,
bulamadı.
Kimi yakalandı ölüme,
kimi kaçtı,
firar etti Sen’den.

İyi bir aşık, iyi bir ölümü hak eder.
Sanırım hak ettim.
Sanırım tüm bu Sen’sizliği hak etmedim.
Kaderime ben karar vermediğimden, şükrettim.

İyi bir “Sen” aşkı, iyi bir yaşamı hak eder.
Sanırım yeterince iyi değilim.
Kim bilebilir?
Öyle olmasa, böyle olmazdı değil mi?
Oysa benim el değmemiş hayallerim var,
kimse tarafından akıl edilmemiş,
kimsenin yazamayacağı.

Oysa benim gözlerimi Sen bürümüştü,
eyleme dökemediğim zamansızlıkta,
zaman beni Sen’sizliğe mahkum etti.

#OD | Mehpâre – 21.Mektup