Fikir aklına, zikir kalbine,
Aşk gönlüne, Yağmur tenine.
Edep zihnine, sebep ölüme,
Aşk, sevgiliye muhtaçtır.
Aşık, sevgiliye açtır,
sevgili baş tacıdır,
gözyaşıdır. Saf acıdır.

Bilmediğin için bu yoldan yürümeyi,
gülmeyi de unutursun, kıymetinde kalmaz,
Sen yine de Oğuz’a yaklaş,
bir lokma aş, iki Aşığın, iki kaşığına,
çekip gider o an açlıkta.
Gülmek değil masumluk,
ölmek değil Maşuk’luk…
Ölmek elindeyken, ölememek.
Sevmek elindeyken başkasını,
sevmemek.

Yine de, aşktan kurtulan çoktur,
iyi bak yüreklerine, aşk falan yoktur,
iyi bak yüreğime, Aşk’tan başka bir şey yoktur.
Oğuz yolunda kurttur, ay gibi yüzünü görünce ulur…
Bu yüzden daha değersizi yoktur.
Oğuz Aşk’tır, pekte aptaldır Aşık,
aklı kalmamıştır.

Oğuzhan Deniz – Güneş Kavalyesi / 045