Yazmak beni mutlu etmez,
etmeyecekte, artık gelsen de,
yazmaktan vazgeçmeyeceğim.
Sen’den nasıl vazgeçmiyorsam, Sen’sizlikten de vazgeçmem.
Bir an vazgeçsem, o an tekrar gidersin, Sen acımasızsın.

Sen, acımazsın,
Yeşil gözlerinden ışıklar saçarken, öfken ışıkları da karartır,
kirpiklerimde buz saçakları, batıyor gözlerime,
gözlerim kan çanağı.
Bu yüzden;

Çoğunun hakkımda söylediği tek şey, ‘Deli’,
hakkımda bilmedikleri, aklımda-ki Sen’dir,
kalbimde-ki Sen’i görseler, onlarda delirirdi.

O halde akıllı kalmazdı evrenimde,
Aşk denen şey, kuyu dibinde, Yusuf İlmi gerek,
bu ilmi bilmek zordur. Zoru dualar kolaylaştırır.
İlhâm Hâk’tır, doğru yoldur.
Yolum ne yanlıştır, Râbb’im bu kulunu,
Cennetine yakıştır. O kulunu da,
tüm kullarını da.
Canımı Cennetini hak ettiğim zaman al.

Oğuzhan Deniz – Martı Terbiyecisi / 026