Zaman kısa,
kısalan aklım,
uzamış boyum,
dökülüyor aşk damlaları gökyüzümden,
sağanak yağışından anlarım sinirliliğini,
sevgimi anlatabilecek bir halim bile yok.

Öyle çaresiz,
öyle sensizim-ki,
yok eder ruhu,
ruh yeniden canlanmak için bedeni öldürür,
ne yazıktır-ki kurtulamayacak aşkından,
beni öldürüp,
rehaya erecek sanıyor başından.

Günahımdan nasıl sorgulanacaksam,
aşktan öyle sorgu-sual edileceğim,
cahilliğim aşka,
arşa değecek de başı,
soğuktan don tutacak,
kirpiklerim birbirine yapışırsa göremem seni…

Sıcaklığın gerekli bu yükseklikte,
aç gözlerimi,
yeniden boya güzelliğinle ruhumu,
doyur beni,
açlığım öyle sensiz-ki,
küllerinden doğup,
tutacak ellerini,
hortlamış aşkından korkma sakın.

Oğuzhan Deniz * Aşk Gölgesi / 081