Abarttım, kabahatim budur, suçum da.
Sana aşık olmanın çivisini de çıkardım,
etine benden başkası batması haramdır.
Bu, ilhamdır, yazmakta da hikmet var…

Yazmasaydım ne yapacaktım-ki söyle…
Öyle oturup susmadan ağlayacak mıydım?
Kendimce kendimi böyle teselli ederim,
avuntu olduğunu bilirim, elimden ne gelir?

Sensizliği de yaşayamazsam deliririm,
seninle ilgili bir şeyler bulup, hergün yazacağım.
Ben, Yağmur Adam, Yağmur Ağacı,
kanımla sulanır-ki tüm aşıklar büyür.

Aşıkların efendisi değilim,
bu mecburi bir durum, elimde olsa,
tüm evreni sensiz bırakırdım,
öyle başka dünyalarca seviyorum seni.

Oğuzhan Deniz * Sonsuz yaşamda Onsuz yaşamakta mantıklı değil bana göre insanlar.