Sana sahte bakışlar mı gerekli?
En erdemli göz benimkidir Sana bakarken.
Sen’i görmemesine rağmen, en görmüş göz benimdir,
en görgüsüz benim Aşk’ında, en cahili benim Sen’sizliğin.
Ne demek istediğimi bilmezsin de, işine de gelmez hani.

Bu akşam Sana, daha da Aşık olmuş hissediyorum,
dün akşamda böyleydi, ondan önceki akşam da.
Sabahlar da öyledir, hele gecesi yağmurla yıkandıysa,
bir başka temizdir o sabah, başka güzel kokar hava,
yürümek istersin tüm gün, sonra bir gün gelir aklına,
küsersin yine hayata, olmadığındandır.

Ben’i Sen’den vazgeçirmeyi deneyenler,
hiç yemediler mi Aşk kaşığından,
dudakları değmedi mi sevdiklerinin tenlerine?
Her halde sevgi yok onlarda,
bu yüzden bana çoktur bu Aşk.
Bazen ne kadar da saçma diyorum bunca Aşk,
ölmek istesem, öldürmez, güldürmez de, öldürtmez de.
Saçma işte.

Perdelerinin rengi değişmiş, Nisan bitti ya,
yine açık kalır sabaha kadar şimdi,
pencerenin altındayım yine
yalvarıyorum rüzgara,
kokunu getirsin diye bir parça.
Yüreğim parça-parça.

Oğuzhan Deniz – Güneş Kavalyesi / 054