Bir Avuç Kainat

Fırtınan asi,
gözyaşımda binlerce batık gemi…
Evet,
gözyaşımda binlerce gemi batık,
yüzüm asık siyah,
tenim bu yüzden yanık,
gözlerin buna tanık.
Gözlerin bana tanık.

Canım yangın yeri,
canım yangın evi.
Canım alacaklı zamandan…
Camdan Kafes gözlerinde hapsim,
bu ilk dersim,
vazgeçmediğim kadar varsın işte,
ben vazgeçmek istemedikçe…

Gel şakaklarımdan topla kışı,
Çam Oğuz’un yeşil.


Ve son perdesi kapandı evren oyununun…

Ben şiirsel bir ahmağım. Kelimelerden ve sözcüklerden medet umup, karalayıp duruyorum. Hiç meşhur olmak gibi bir isteğim yok, bir beklentim yok. Yine de içimden bir ses, yazdığım bu saçmalıkların keşfedilmesi için “ölmemi bekliyor” diyor.

Saatin son saniyesine kadar, özür dilerim yaptıklarımdan.

Şurada bir avuç kainat…

Şu 24’lerin dili olsa da konuşsa, muhtemelen 30 yıl boyunca susmazdı. Bilseniz, kimler kimsesizleşti yurdumda ve bende bensizleştim zamanla bende…

Hayata okkalı sözler söyleyip, arkasında durmayanlar gibisin şimdilerde. Hani “İstanbul, sen mi büyüksün, ben mi?” diyenler gibi elinde bavulun hayattan gitmek üzere. Evet, karamsar bir bunak gibiyim… yine de benden daha iyimser kimse yoktur etrafında. Yine de, sen oralarda bir yerlerde bensizliğinle saçmalıyor ve yok olmak üzere var olan bir kainatta var olmaya çalışıyorsun. Bu konuda, “Sen’de” senden farksızım.

Ve yırtılmak üzere gecenin lacivert çarşafı binlerce yıldızla beraber avuçlarına. Ellerindeki çizgilerin eskidiği yerlerden… Bilirsin, sana aşık olmak bana ışık olmak gibi bir şeydir tüm bu karanlıkta. Oysa benim kainatta var olmak gibi bir derdim olmadı hiç, benim tek var olmak istediğim yer sensin ve karamsarlığım işte tam da bu yüzden var. Çünkü ben, her anını her an yaşamak isteyen zamansızın tekiyim ansızın geldiğin dünyamda!

Ne kadar iz bırakırsan bırak orada, şurada ve burada. Kimde ne kadar iz bırakırsan bırak… Onlar zamanın köleleridir ve unuturlar. Benim dokunduğum gerçeklikte hiç olmadılar ve olamayacaklar. Buna ve her şeye rağmen peşinden geleceğim.

Ve ben özür dilerim!

Artık anlıyorum!

#Yasef * Özür dilerim sende bu kadar inatçı olduğum için kendimden!