Şimdi yaşlanmış görüntümün aynada yansıması,
Aşk’ın çizgileri sakallarım avuçlarımın arasından,
yine görmezden geliyorum kendimi,
Aşk’a dair verdiğim her şeyin, hiçbir şey yansıması bu.

Görüyorum yine, kendimden utanıyorum yine,
vazgeçmek çok kolayken, ne zor kalbimin işi,
işitiyorum yine, kendimden utanıyorum yine,
duymazdan gelmek çok kolayken, zormuş işitmek.

Ne kolay savuruyor sevgisizler kelimeleri,
dudaklarından bol bol dökülüyor sevgiler,
ellerine baksan boş, gözlerine baksan boş,
oysa ne çok yer kaplıyor boşluklar kalplerinde.

Ben deniz, Oğuzhan Deniz, Aşk’ın ateşten gömleği,
bir yığın yama var üzerimde, tüm yırtıkları dikmekten,
oysa ne kolay kaybediyormuş insanlar sevdiklerini,
öğreniyorum yine, utanıyorum kendimden.

#Şûrîde / 21