Bu yükseklerden yere düşüşüm,
üşüyüşüm, Aşk’tan büyük, aklı küçüğüm,
gözlerimin önündesin, oradasın işte,
ihtişamından bu muhteşemlik,
kusursuz terk ediliş, zerre bilgim yok nedeninden,
niçinden tut da nasılla biten binlerce soru var kafamda.
Onlar yorulurlar Aşkında, ben büyürüm gün geçtikçe,
zaman geçtikçe akıllanır da insan,
hiç aklım yokmuş meğer kafamda.
Birbirimizden uzaklaşıyoruz gün geçtikçe,
gün geçtikçe azalıyor ihtimalim, Sen gittikçe,
uzaklaşıyorsun gittikçe Oğuz’dan,
Oğuz Aşk’ı yutan adam, yuttukça kaçtı uykusu,
uykusuz kaldıkça kaçırdı koyunları,
keçilerle tanıştı ardından.
Ne inatçılar bir bilsen, Sen’sizlikten vazgeçmezler.
Hak etmez martılarım, göğsü sıcak hırıltılarım,
kalbimin fokurdamasından kalp atışlarım,
Sen’i görünce iki katına çıkar can atışlarım,
tartmaz Ruh’um bu canlılığı, heyecanlanırım.
unutulası varmış gibi başka her şeyin, unuturum,
Ruh’umda buna dahil, Sen bundan hariç.

Aşık İhtimali / 43