Karnın açsa, doymak kadar basit çözümü,
temiz hava istiyorsan, pencereni açarsın en basitinden,
bir yerin kesilirse, kabuk bağlar önce, zamanla iyileşir.
Aşk öyle değildir.
Güzelliğe acıktığım gündür Sana açım,
kokunu solduğumdan beri, nefes yetmez gökyüzünde,
gönlümün yarası Aşk’tan ya, kesik izi de yoktur,
zamanda para etmez, bir başka kalpte.

Şimdi sadece Sen’inle uslanacak bir çocuk gibiyim,
gelsen gerçekten susup oturacağım yerime,
kimseyi üzmeyeceğim, üzülmekten de vazgeçeceğim üstelik.
Üstümü bile kirletmeyeceğim, söz veririm.
Sen gel de, ben kımıldamam bile gösterdiğin yerden.
Sen gel de, ben gitmem istemediğin hiçbir yere,
salçalı ekmekte istemem, ne yedirirsen yerim,
Sen gel de, yeter ki bir gel de. Artık gel de, uslanayım.

Usanmadım ki, Oğuz Aşk’ın tek uluslu Yağmur bulutu,
bu cümleyi buna benzer şekilde kuracak adam da kimdir?
Tanıdığım en usta şair de öldü… ben de öleceğim,
Sen de öleceksen, nedendir bunca saçma şiir bolluğu,
şaşma, Aşk adamı şaşırtır da, bir daha doğru yolu buldurmaz,
Aşık olursan, bir daha tam anlamıyla uyuyamazsın.
Hiçbir şey düşünmeden dalamazsın uykuya, aslında sızamazsın.
Sızlar ya gönlün, bunun sancısına alışamazsın…

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 050