Ebedi Yalnızlığıma

Üzülürsün, bir göktaşı çarpar dünyama.
Hüzünlenip, dudaklarını bükersin.
Suyu sıkılan bir çamaşır gibi burkulur dünya!

Tüm okyanuslar gözlerimden dökülür.
Ve Sen neye önem veriyorsan, ben ona iki kat önem veririm.
Sen orada bir şarkı dinlersin, ben burada duyarım.
Sen orada yalnız yürürsün, ben burada Sen’inle yürürüm.

Ebedi yalnızlığıma.
23:16

#OD | Sevgiliye Mektuplar – Bir Süveyda Hikayesi / 52