Aşıklarının arasından en delirmişi de benim,
en gururlusu da benim, o yüzden yalvarmam.
Bu sayfaları yazmak, gelmeni icab ettirmez,
ben ‘âşık’ olduğumu yazmak için yazıyorum.

Hatırlamakla da alakası yok artık, yok.
Bütün aşk evrenimi zihnime kilitledim,
sensizlikte burada mahkum, kaçamaz,
bu yüzden kimse sensiz kalamayacaktır.

Ama sen kimsesizsin, nasıl olur diye sorma,
bildiğimiz şekilde kimsesizsin, güvenme,
bu gün sana aşıklar, aşkı ne için kullanır,
seni aşk diye kullanırlar da anlamazsın.

Bunu düşünmek elbette eziyet edercesine,
sana dokunanı düşünmek baş ağrımı getirir,
sonra sinirlenir ve etrafımı dağıtırım,
düşün, eğer bu düşünceyi görürsem, ne olur?

Oğuzhan Deniz * Şişeye hapsedilmiş bir meleği, şeytan sanır İnsanlar.