Saçmalamak en kutsal mesleğimdir,
saçakların altında dolaşıp
Sen’sizlikten ölmek istemekte,
saçlarından ince bir sırattan düşmekte,
safsatadan ileriye gidemeyecekte,
saflığından Aşk oluverdin gönlüme.

Uzlaştım kendimle, kendim Sen’sizlikle,
Aşk en büyük densizlikte, bel-ki bundan kalbimde.
Hazinemde binlerce Aşk sözü,
en güzellerini okumadı henüz gözün,
kör kızın isteği Aşk’ım olurdu,
görseydi gözleri,
sözleri senin için sıralamakta marifettir,
doğruya onlar senin için konuşmaktan aciz,
Arif’in kafiyesi, dilimin Martı Terbiyesi,
kazımasa tırnaklarım kalemimden küfrü,
tırnak sahibi el, elin sahibi adam öldürür,
bu seni sadece güldürür, Oğuz Aşk’la gülünçtür.

Yüksel sesimden binlerce Aşk sözü, gökyüzüme,
Aşk’ın yüzünden, Adam’lık kalmadı yüzümde,
yüzü-suyu hürmetine, kurtarın beni yangından,
canından vazgeçerde Oğuz, Aşk’tan yolundan caymaz.

Oğuzhan Deniz – Martı Terbiyecisi / 032