Kalbinde bir insanın… ne kadar Aşk varsa, o kadar Aşk’la yaşar. İnsanın kalbinde ne kadar varsa sevdiği kişi, o kadar O kişi olur özünde. Bunu şöyle de diyebilirim;

Gel, bulut ol kentime,
yağsın yağmurun toprağıma.
Gel, güneş ol kentime,
çiçeklerim açsın toprağımda.

Gel, rüzgar ol kentime,
taşı her yerine aşkı.
Gel, yeni günler ol kentime,
umutlar hiç tükenmesin.

Sen gelirsen güzelleşecek dünyam. Zaten çirkin bir dünyada kim yaşamak ister ki? Zaten yaşadığımız dünya çirkin değil mi? Ondan aramıyor muyuz kendi dünyamızı? Evet, her insan bir diğerine yanaşabilir bir gezegendir. Ondan insan yaşayabileceği bir insan, bir beden arar.

Gel, çiçekler açsın toprağımda!

#OD | Mehpâre – 16.Mektup