Selam sevgilim. Sen istesen de istemesen de ben Sen’i severim.
Evet, Sen konusunda diktayım.
Ağır jargon ve zorbayım.

Ve bilmiyorlardı, bilmiyor hiç kimse,
yürürken dünyanın yüzünü okşayacağını.
Mesela bir adamı şair edeceğini yeniden.
Mesela şiirlerin yeniden yazılacağını bilmiyorlardı.
Mesela “Sevgiliye Mektuplar” olacağını.
Mesela, sabahın, akşamın, gündüzün, gecenin,
yeniden anlam kazanacağını bilmiyorlardı.

İşte bu yüzden var Tanrı! O biliyordu.
Şarkı olacak kadar efsunlu, yeni notalar,
bir adamın yatıp kalkıp, Sen’i düşüneceğini,
yangınlardan sağ çıkıp, en soğuklarda…

&

Muhtemelen Sen’de bilmiyorsun. Bunlar, şiirler ve mektuplar, gerçekten daha gerçek ama saçma. Saçma buldular beni. Anlaşılmadım ama anlamadım. Tüm anlattıklarıma milyon kez inandım yazmadan önce. Ve bir sigara yaktım her şiirden önce. O yüzden, okuduğun her şiirimde ciğerimden bir parça vardır. Bıraktım ki, Sen nefes al diye.

#OD | Mehpâre – 17.Mektup